Παρασκευή 7 Σεπτεμβρίου 2018

Αν μπορείς άλλαξε χρώμα!!!

Αν θα μπορούσα τον κόσμο να άλλαζα, θα ξαναεβαφα γαλάζια τη θάλασσα...
Λέει ο στίχος του τραγουδιού...
Μα η θάλασσα είναι γαλάζια έτσι κι αλλιώς... τί λέει;;; θα μας τρελάνει;;;
Είναι εκεί που πέφτει και η ατάκα "τί να θέλει άραγε να πει ο ποιητής;;;".....
Δικαίως... αλλά όμως μπες στη λογική του στίχου...σκεψου λίγο παραπέρα...
Βλέπουμε μια γαλάζια θάλασσα , επειδή έτσι την  συνηθισαμε.. έτσι την ξέρουμε..
Ακόμα κι αν μαυριζει από την καταιγίδα, ακόμα κι αν βρωμιζει απ τα σκουπίδια και τα άχρηστα, ακόμα κι αν είναι φουρτουνιασμενη, εμείς το ίδιο την έχουμε μπροστά στα μάτια μας...
Γαλάζια... και δεν ασχολούμαστε.. σιγά.... αφού ξέρουμε... γαλάζια είναι.... τί να αλλάξουμε;;; τί να χρωματισουμε;;;;
Αμ δε....... νομίζουμε... έτσι θέλουμε να πιστεύουμε...
Έχει πολλές αποχρώσεις το μπλε.... εχει πολλά χρώματα που κάθε φορά την κάνουν διαφορετική.. αλλιωτικη.. καινούρια...
Μα ποιος θα μπει στον κόπο να την βάψει απ την αρχή;;;; μια χαρά την μάθαμε έτσι... βολικό είναι... κρύβει τα πάντα μέσα της, κάτω απ το φωτεινό γαλάζιο χρώμα της και όταν μόνο ξεσπάσει η μπόρα, βγάζει το αληθινό της πρόσωπο..ε και;;;; θα καταλαγιασει πάλι, θα ξαναγίνει γαλάζια κι ας κρατάει κάπου κρυφά, τη σκοτεινια της....
Κι ύστερα αναρωτιέσαι... πως είναι δυνατόν να είναι έτσι;;; εγώ γαλάζια την θυμόμουν...
Μα άνθρωπε μου... κοιτούσες την επιφάνεια...στα βάθη της γινόταν ο χαμός και συ στον κόσμο σου...
Εχεις όρεξη και τσαγανο να την κάνεις όπως ήταν;;; έχεις διάθεση να γίνει ο γαλανος παράδεισος που κανονικά ήταν;;;;
Σαν τη ζωή και τα δεδομένα της...
Βλέπεις δίπλα σου τον άλλο , κάθε μέρα, το ίδιο μοτίβο... κι εσύ στο ίδιο το δικό σου...
Μία γαλάζια θάλασσα που αλλάζει κι εσύ δεν το παρατηρείς ποτέ.... δεν ασχολείσαι.... δεν σου κάνει εντύπωση, δεν σου ξυπνάει τίποτα το διαφορετικό..
Όλα μπλε....... όλα μονοχρωμα......
Και σιγά μην προσπαθήσεις να τα κάνεις πολύχρωμα..... θελει κόπο..... θελει κότσια.. θέλει φαντασία... και συ δεν την έχεις.. κι αν την έχεις την ξοδεύεις ανούσια..... αφήνεις τον ωκεανό και κοιτάζεις το πέλαγος...
Μωρε...αν θα μπορούσες αυτή την ίδια θάλασσα να άλλαζες ...  τη ζωή σου αυτή την ίδια να την γεμιζες... θα την έκανες ουράνιο τόξο....
Για ποιο γαλάζιο μιλάμε τόση ώρα;;;;; 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου