Ιστορίες για αγρίους!!!!!!!!!!!

Πριν από λίγο κατέβηκα στο κέντρο για μια δουλειά που είχα.....Η κίνηση σχετικά νορμάλ,αν και με τα έργα που εδώ και μήνες κάνουν στον πιο κεντρικό δρόμο της πόλης μας και δέκα αυτοκίνητα να κυκλοφορούν κατευθείαν φρακάρουμε(το γνωστό Μετρό,που απλά "δεν υπάρχει")....

Περίμενα υπομονετικά σε κάθε φανάρι που άναβε κόκκινο και χάζευα τις βιτρίνες,τους περαστικούς και ότι μπορούσε να πιάσει το μάτι μου στο χρόνο που ήμουν σταματημένη....

Λίγο χαμένη και στις σκέψεις μου,λίγο βαριεστημένη απ το περίμενε....ακούω φωνές από κάπου....

Από κάπου μόλις μπροστά μου...και ταυτόχρονα παρατηρώ ότι έχει ανάψει πράσινο και ενστικτωδώς κάνω να ξεκινήσω.....και αυτομάτως ξανασταματάω αφού κανείς δεν μπορούσε να κουνήσει,μιας και μπροστά μας ήδη ξετυλίγονταν γλέντι τρικούβερτο από σφαλιάρες....Όλα σε κλάσματα του δευτερολέπτου....

Ο οδηγός που προπορευόταν από μας,μόλις είδε ότι έχει το οκ απ το φανάρι ,έκανε να φύγει,αλλά ένας πεζός που αγνόησε το δικό του κόκκινο,έτρεξε να περάσει απέναντι και για καλή του τύχη,ίσα που πρόλαβε ο άλλος και δεν τον χτύπησε......Ο οδηγός θα ονομάζεται στο εξής "εκεί που μας χρωστούσανε" και ο πεζός "πήγαμε για μαλλί"..... (να που χρησιμεύουν οι πάνσοφες παροιμίες του λαού μας,αν και βέβαια εγώ τις χώρισα για να μην πω την συνέχεια της πρώτης που έχει μέσα το βόδι...γιατί δεν φταίει το άμοιρο ζωντανό να το μπερδεύουμε σε ιστορίες γι αγρίους)...

Λοιπόν που λέτε ο "πήγαμε για μαλλί" δεν φτάνει που έκανε την ανοησία να περάσει την διάβαση με κόκκινο,δεν φτάνει που είχε εκείνος το σφάλμα,άρχισε να ουρλιάζει στον "εκεί που μας χρωστούσανε" και να βρίζει και να βαράει το καπό του....."θα με σκοτώσεις ρε.....μπιιιπππ.....δε βλέπεις που πας????νααα (το ανοιχτό χέρι βρόντηξε σε μια μούντζα υπερπαραγωγή).....πόσο μπιιιιπππ είσαι????ο "εκεί που μας χρωστούσανε" χρειάστηκε λίγα δευτερόλεπτα να καταλάβει τι συμβαίνει ακριβώς με την αντίδραση του "πήγαμε για μαλλί" και μετά μπήκε κι αυτός στο ψητό.....εγώ ρε κοιμισμένε βλάκα????΄έπρεπε να σε κόψω μπιιιππππ,για να καταλάβεις τι μπιππππ έκανες......είχα πράσινο ρε μπιιιπ εγώ ....κι εσύ είχες κόκκινο και πέρασες.......Και βγαίνει απο το αυτοκίνητο ταυτόχρονα.....Και αρχίζουνε οι μπούφλες......ω λαλαααα......εγώ έχω μείνει κάγκελο...κάποιοι από γύρω και ως άντρες ένεκα και επειδή δεν μπορούσαν έτσι κι αλλιώς να προχωρήσουν,αφού μας ακινητοποιήσανε με τον καυγά τους,βγήκαν από τα αυτοκίνητά τους,ορισμένοι για να δουν καλύτερα και κάποιοι πιο θαρραλέοι να τους χωρίσουνε ......Ναι καλά.......γίνανε όλοι ένα κουβάρι και στην τελική όπως σε κάθε τέτοια περίπτωση,δεν ήξερε ποιος βαράει ποιον και ποιος είναι αυτός που πάει να ηρεμήσει τα πνεύματα....

Κράτησε περίπου ένα 10 λεπτο το νταβαντούρι....έκλεισε ο δρόμος για τα καλά....κόρνες από παντού....εγώ μάρτυρας πρώτης θέσεως του επεισοδίου,άναψα το τσιγάρο μου κι απ τη μια γελούσα,απ την άλλη τρόμαζα και απ την παράλλη λυπόμουνα......ήρθε ένας Ζητάς τους πήρε παράμερα,τους ζήτησε τα στοιχεία τους(προφανώς και το ιστορικό) και εκείνοι εν όψη οργάνου της τάξεως,συνέχιζαν να σκουντιούνται στιγμές στιγμές σαν τα κοκόρια....

Άνοιξε επιτέλους το διάβα μας.....φύγαμε......

Μέχρι να φτάσω στο σπίτι,έφυγαν όλα τα υπόλοιπα απ το μυαλό μου και κράτησα αυτό που είδα να το επεξεργάζομαι συναισθηματικώς......Αρχικά τρόμαξα......μωρέ θες να είναι κανένας απ τους δύο τρελάρας και να κάνει καμιά εξυπνάδα χοντρή μπροστά μας και νά χουμε άλλα???(τόσα ακούμε καθημερινά να γίνονται και που ξέρεις και τι είναι ο καθένας)....μετά το διασκέδασα( ήταν τόσο γελοίο αυτό που έβλεπα μπροστά μου,δύο υποτίθεται ώριμοι άνθρωποι να μην μπορούν να συγκρατηθούν και να συννενοηθούν και να κάνουν σαν τα πιτσιρίκια που προσπαθούν να δείξουν ότι μεγάλωσαν μέσα από την επίδειξη της δύναμής τους)....και μετά στεναχωρέθηκα......που φτάσαμε τέλος πάντων??πόσο σπίρτα έτοιμα να ανάψουμε έχουμε γίνει,που δεν αφήνουμε περιθώριο στον άλλο,να εξηγήσει,να απολογηθεί,να ζητήσει συγνώμη???ειδικά μάλιστα όταν το κακό έχει αποφευχθεί (πού δηλαδή χτύπα ξύλο να είχε γίνει το ατύχημα???).....

Δεν έπιασα να ασχοληθώ με το πόσο δίκιο ή άδικο είχε ο καθένας τους....ούτε να αναλύσω όλο το story (εδώ αυτοί και δεν μπορούσανε),απλά με λύπησε το γεγονός πως είμαστε σε μια φάση,που καλημέρα μας λένε και μεις τσατιζόμαστε (γενικότερα μιλώντας).....

Φταίνε οι εποχές που ζούμε????φταίει το άγχος που μας κατατρώει και μας γεμίζει ένταση??φταίει που έχουμε χάσει την υπομονή και την ανοχή μας και ξεσπάμε όπου δοθεί η ευκαιρία???

Ότι και να φταίει το τελικό συμπέρασμα ήταν ότι ένιωσα άσχημα .....και μάλλον δεν το διασκέδασα εντέλει καθόλου ......απλά η αντίδραση της στιγμής και ίσως η αμηχανία μου που έβλεπα όσα έβλεπα με έκαναν να γελάσω.....

Και κλείνοντας,το πιο ωραίο???την ώρα που έφτανα,στρίβοντας σε ένα στενό δρομάκι,διπλής κατεύθυνσης αλλά με περιορισμένο χώρο,είχα πίσω μου ένα αυτοκίνητο ακόμα και ένα ερχόταν απ την αντίθετη πλευρά...κάνω στην άκρη αφού είχα εγώ χώρο.....κάνει ελαφρώς και ο πίσω μου....και όπως περνάει από κοντά μας,λέει η κοπέλα που οδηγούσε μέσα απ το μισάνοιχτο παράθυρό της,ευχαριστώ,κάνοντας ένα νεύμα ...και ακούω τον πίσω μου(που δεν την άκουσε προφανέστατα,γιατί το μουρμούριξε όταν ήταν ακριβώς δίπλα μου) ,να φωνάζει....άντε ρε γίδι δεν φτάνει που κάνουμε στην άκρη,κουνάς και το κεφάλι σου...........................................................

Και κάπου εκεί,άρχισα να εκτιμώ αφάνταστα τα γίδια...........