Όλα όσα συνήθως έχουμε οι γυναίκες της παρέας να κάνουμε καθημερινά,συν όλα τα έκτακτα κι ευχάριστα όμως, που προέκυψαν στην οικογένεια το τελευταίο διάστημα....
Είχαμε ένα σύντομο ταξιδάκι στην Αθήνα για εκπαιδευτικούς λόγους του μοναχογιού μας, (το καταευχαριστήθηκα, η δεύτερη φορά μέσα σε ένα σχεδόν μήνα,μ έκανε λίγο να συνηθίσω την εικόνα και την πολυκοσμία της και βρήκα πολλές ομορφιές η αλήθεια) ,ετοιμασία για τα 18α γενέθλιά του,με τριήμερους εορτασμούς (αυτό κι αν δεν το καταευχαριστήθηκα αν και διαλύθηκα η μάνα )......γενική καθαριότητα και στρώσιμο του σπιτιού με χειμωνιάτικα (αυτό δεν το ευχαριστήθηκα,το ομολογώ η νοικοκυρά).....και μέσα σε όλα αυτά και η δουλειά μου(κάποια στιγμή θέλω πολύ να σας γράψω και γι αυτήν) άντε και λίγο χρόνο για τους φίλους,όσο χρόνο μπορούσα παραπάνω για την οικογένεια και τον λιγότερο τελικά για μένα την ίδια,την ξεκούραση και τις σκέψεις μου...Ένα άτομο που η κοινωνικότητά μου βαράει κόκκινα ώρες-ώρες.....που με παρέα ανοίγει η καρδιά μου,αλλά και που απ την άλλη,έχω τεράστια ανάγκη να κλείνομαι σ ένα δωμάτιο εγώ μ εμένα.......και να τα λέμε νοερώς...... χαχαχα...
Μ αρέσει να σκέφτομαι.....με ξεκουράζει...με αναζωογονεί.....με βοηθάει πολύ και με κάνει να αγχώνομαι λιγότερο...γιατί συντονίζομαι και ανασυγκροτούμαι......Είναι περίεργο γιατί πολλοί όταν σκέφτονται παθαίνουν ίσως το ακριβώς αντίθετο.....εγώ όμως όχι..
Και μετά θα μου πείτε και ποιος δεν σκέφτεται???με επιτυχία ή όχι, όλοι το κάνουμε αυτό.....ναι....αλλά εγώ το κάνω συνήθως βάση απόφασης και μόνο ραντεβού δεν μου κλείνω........
Συνηθίζω να ξεκλέβω ώρα από όλες μου τις δραστηριότητες,φτιάχνω ένα καφεδάκι ή ετοιμάζω ένα ποτό(ανάλογα την ώρα βέβαια,μη φανταστείτε πως πρωί πρωί γίνομαι Ορέστης Μακρής) και μετά κάθομαι αναπαυτικά,ανάβω το τσιγαράκι μου (ναι,ναι η πιο κακή συνήθεια και φτου μου που το κάνω,αλλά όλοι έχουμε τις αδυναμίες μας) και αφήνω το μυαλό μου να περιπλανηθεί....
Σε όλα όσα θέλει εκείνο.....σε ευχάριστα, μερικές φορές(το πολεμάω αυτό ισχυρά)σε δυσάρεστα...σε προβλήματα,σε σχέδια,σε προγραμματισμούς ,σε πρόσωπα,σε καταστάσεις ,σε οικονομικά,σε διαπροσωπικά.........σε "όνειρα".........σκέφτομαι....σκέφτομαι......
Είμαι ένας άνθρωπος που αν δεν σκεφτεί,δεν πράττει....... θυμάμαι ελάχιστες φορές να με έχει πάρει σβάρνα η παρόρμηση...και εννιά φορές στις δέκα το μετάνοιωσα.....γιατί απλά εγώ αν δεν προγραμματίσω,κάτι δεν μου κάθεται καλά.......δεν είμαι μέσα στα νερά μου...δεν το φχαριστιέμαι πως να το πω.....
Θέλω και μ αρέσει να μπορώ να έχω τον έλεγχο της ζωής μου στα χέρια μου και φυσικά(Θεού θέλοντος πάντα) προσπαθώ αυτό να το πετυχαίνω.... Χωρίς σκέψη,να έχεις σε μια τάξη την ζωή σου δεν γίνεται......και τουλάχιστον γι αυτό συγκεκριμένα χρειάζεται πολλές δόσεις απ αυτή.....
Επίσης μ αρέσει να σκέφτομαι αυτά που έχω κάνει.....να τα φιλτράρω,να βρίσκω τα λάθη μου ή και τα σωστά μου,να με μαλώνω ή να με επαινώ.....να κάνω δηλαδή μια ανασκόπηση των πράξεών μου ή των καταστάσεων ώστε να μπορώ να τις επαναλάβω ή όχι,σε ανάλογες μελλοντικές περιπτώσεις...
Αισθάνομαι ασφαλής να ξέρω που βαδίζω και πως θα κινηθώ στα οικονομικά μου....και μπορεί να κάνω και κομπιουτεράκι τον εγκέφαλό μου,ώστε να μην βρεθώ προ εκπλήξεως εγώ και σαφώς η οικογένειά μου ,σε τυχόν αναποδιές.αλλά και για τα γνωστά και πάγια που έχουμε όλοι στη ζωή μας...
Αναλώνω πολύ σκέψη σε πρόσωπα,σε ανθρώπους και συναισθήματα που τρέφω απέναντί τους .....φιλικά,οικογενειακά,αλλά και άτομα που έχω συναντήσει και κάτι προκάλεσε σε μένα, η επαφή μου μαζί τους...Φιλτράρω συμπεριφορές,χαρακτήρες ....βγάζω συμπεράσματα......χαμογελώ ή δυσαρεστούμαι.....αλλά σκέφτομαι πρώτα και μετά κρίνω......και πως θα κρίνω σωστά,αν δεν σκεφτώ καλά??
Πολλές είναι οι φορές που αυτά που σκέφτομαι είναι προσευχές και ευχές και ολόκληρα κατεβατά από "ας είμαστε μόνο καλά".....κι όλα τα υπόλοιπα ας πάνε να κουρεύονται.....Πιστεύω και αγαπάω το Θεό.....αλλά στην Εκκλησία καλώς ή κακώς δεν πάω συχνά......όμως οι προσευχές μου γίνονται ανελλιπώς με τον δικό μου τρόπο.......και το ίδιο και οι ευχαριστίες μου.....και νιώθω πολύ πιο ικανοποιημένη,γιατί ξέρω πως για να ακουστούμε και να πάει "εκεί ψηλά" η φωνή μας,αρκεί να το πιστεύουμε και να το κάνουμε με θέρμη και καθαρή συνείδηση........και γιατί εκείνες τις στιγμές που το κάνω,είμαι εγώ κι Εκείνος μόνο μέσα στο μυαλό μου,χωρίς παρεμβολές και μεσολαβητές.......
Ανοίγω τις σκέψεις μου και κάνω όνειρα(εκεί κι αν φεύγει ο νους).....όμορφα,ζωηρά,χρωματιστά και γεμάτα αισιοδοξία......με πεταλούδες,λουλουδάκια και ρυάκια ..(χαχα κάπως έτσι εκφράζονται παραστατικά).
Για μένα,για το σύντροφό μου,την οικογένειά μου....και πάνω απ όλα για το παιδί μου...Ονειρεύομαι τα καλύτερα,τα πιο ευτυχισμένα σενάρια και γεμίζω την ψυχή μου με νότες μελωδικές από χαρά και προσμονή και λαχτάρα...
Δεν επιτρέπω στο μυαλό μου άσχημες σκέψεις.....και όταν ακόμη αυτές έρχονται,τις διώχνω με επιμονή....άλλωστε οι σκέψεις είναι δικές μου,είναι δικό μου προϊόν,δική μου επιλογή και τις κάνω εγώ ότι θέλω......Τις αφήνω να με πάνε όπου εκείνες θέλουνε,αλλά μπορώ και τις βάζω όρια.....Και επειδή μ αυτές όπως είπα ξεκουράζομαι,ηρεμώ και ανασυγκροτούμαι,δεν θέλω σε καμία περίπτωση να αλλάξουν αυτό μου το προνόμιο.....
Κι όταν κάτι δυσάρεστο έρθει για λίγο,και είναι για ότι παλιότερα έχει συμβεί.....το αφήνω λιγάκι να σταθεί......το βιώνω στιγμιαία........και μετά το προσπερνάω......γιατί άλλωστε έχει γίνει κι έχει πια τελειώσει από μένα...κι αν είναι κάτι τωρινό που με ταλαιπωρεί και πρέπει να το αντιμετωπίσω,το δουλεύω πολύ έντονα,μπορεί να κλάψω,να στεναχωρεθώ,να θυμώσω....και μετά το ξαναβάζω στη θέση του,αφού προσπαθήσω να βρω την πηγή που με κάνει να νιώθω έτσι και το ξορκίζω......
Να.....τώρα που έκατσα να γράψω,ήταν αυτές οι γλυκούτσικες στιγμές που βρίσκομαι με μένα....
Και είπα να μοιραστώ κάτι απ τον τρόπο τους,μαζί σας....
Είναι ωραίο να έχουμε μια συζήτηση με ¨μας " .......και να κάνουμε βουτιές στα συναισθήματα και στις σκέψεις μας.....
Είναι υγιές και χρειάζεται.......μας κάνει πιο δυνατούς και πιο σίγουρους.....πιο ευτυχισμένους.....
Οι σκέψεις μας...είναι ο κρυμμένος άλλος εαυτός μας......Κι από μας τους ίδιους δεν πρέπει να τον κρύβουμε....αλλά να τον εξερευνούμε και να τον αποδεχόμαστε..............
Και ακονίζουν και το μυαλό μας.....δεν το αφήνουν να τεμπελιάζει.......ιδιαίτερα όταν κάνουμε σχέδια,προγράμματα για το αύριο.....όταν οραματιζόμαστε και δημιουργούμε μ αυτές πράγματα....
Σκέφτομαι...πως τρελαίνομαι από την ευχαρίστηση του να σκέφτομαι..........κι αν με δείτε με βλέμμα απλανές και αδιόρατο χαμόγελο...ή λίγο κατσούφα και με κάπως περίεργη φάτσα.......πάλι εικόνες και ιδέες και πρόσωπα και χίλια μύρια πράγματα περνάνε από το κεφάλι μου και είμαι σε "επαφή πρώτου τύπου με μένα" και συσκέπτομαι με τον εαυτό μου.........
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαχαχα....to the point κατευθείαν......ε αφού ήπια έναν με τον εαυτό μου....θα έρθω να πιω και με σένα Ελπιδάκο......Θα σε πάρω τηλ....σίγουρα πάντως αυτές τις μέρες να δω και το μικρούλι..... :)
ΑπάντησηΔιαγραφή